با صفر علی در مزرعه کار می کردیم. یک لحظه به چهره صفر علی که عرق قطره قطره روی صورت مهربانش جریان داشت خیره شدم.  تنم لرزید. چهره زیبایش غرق در نور شهادت بود. بی اختیار خواندم:
ای پیرو حسین
ای یاور امام
شهید راه دین
صفر علی سلام
خنده اش گرفته بود، گفت: «چی می گی پسر، من کجا شهادت کجا!»

قبل از عملیات مرا دید، تمام وسایل شخصی اش را به من سپرد و گفت: «این ها وسایل من است، اگر شهید شدم به خانواده ام برسان!»
صفر علی بیسیم چی فرمانده گردان بود، اصلاً آرام قرار نداشت مرتب در حال رفت و آمد بود. طوری رفتار می کرد که انگار آخرین لحظات عمرش است، همین طور هم بود.

هدیه به شهید صفر علی نظیری صلوات,,شهدای فارس

تولد: 22/5/1346 – روستای رود بال-فیروزآباد
شهادت: 2/11/1365 - شلمچه